1, 2, 3, 4 (bu yaş günü kutlamayı unuttuk!), 5, 6, 7 derken tam 8 yıl geride kaldı. Çocuğunuzun yaş günün kutlamak gibi. Büyüdükçe elinizden kayıp gidiyor. Daha az iletişim kurup daha az ilgilenebiliyorsunuz. Geçmişi özlüyorsunuz...
Uykusuz kalıp sabahın 3 üne kadar yazı yazdığım o günleri, o heyecanımı, o sabrımı özlüyorum. Yüzlerce farklı insandan teşekkür ve dua aldım. Kimisi bana o kadar güvenmişti ki altından kalkamadığı sorunları çözebilmem için Blogger şifresini benimle paylaşmıştı. Okuldan mezun olup askere gittiğimde bile yazmaya devam etmiştim. Sonra işe başladım ve azalarak da olsa yazı yazmaya devam ettim. İş hayatının yoğunluğu, yorgunluk derken eski yazılar pranga olmaya başlamış ve ben yeterince yazı yazamaz, gelen yorumlara cevap veremez oldum.
Bu durumu en güzel aşağıdaki grafik özetliyor. 2015 yılın geçen 5 ayında tek bir yazı bile yazmamışım. Halbuki söylenecek ne çok şey var. Değil mi?
Uykusuz kalıp sabahın 3 üne kadar yazı yazdığım o günleri, o heyecanımı, o sabrımı özlüyorum. Yüzlerce farklı insandan teşekkür ve dua aldım. Kimisi bana o kadar güvenmişti ki altından kalkamadığı sorunları çözebilmem için Blogger şifresini benimle paylaşmıştı. Okuldan mezun olup askere gittiğimde bile yazmaya devam etmiştim. Sonra işe başladım ve azalarak da olsa yazı yazmaya devam ettim. İş hayatının yoğunluğu, yorgunluk derken eski yazılar pranga olmaya başlamış ve ben yeterince yazı yazamaz, gelen yorumlara cevap veremez oldum.
Bu durumu en güzel aşağıdaki grafik özetliyor. 2015 yılın geçen 5 ayında tek bir yazı bile yazmamışım. Halbuki söylenecek ne çok şey var. Değil mi?
Dogru dedin dostum. Yazi yazmak icin hem monoton hayatta olmaman hemde dusunmeni saglayacak hergun farkli bir macerada olman gerek. Ogrenciyken bunlari fazlasiyla yapmani saglayan bir ortam var. Ama is dunyasina atilinca tum hersey monotonlasiyor, sadelesiyor, bis zamanlarinda birsey uretmekten cok kafa dinlemeyi tercih ediyorsun. Bende askerde bunun farkina vardim. Berbat birsey bu askerlik ama hayata yeniden baslatiyor insani. İnsallah bittikden sonra bol bol yazarim bende heralde.
YanıtlaSilHızla azalan bir grafik ortaya çıkmış Ben baya eski ziyaretçilerinizdenim. Muhtemelen 2007 yada 2008 yılına dayanıyor tanışıklığımız siteyle. Bir kaç ayda bir uğrayıp bakıyorum yeni yazı varmı diye. :) Bende de durum pek değişik değil açıkçası. Başlıyorum bir işe öyle böyle derken bırakıyorum bir noktada siteyi filan kapatıyorum biraz sonra farklı bir site açıyorum filan seviyorum ama bu işleri.
YanıtlaSilEski yazılarıma baktıkça özlem duyuyorum. Aylardır tek harf yazmadım. Bir ara tasarımla ilgili bazı ufak yenilikler getirdim o kadar.
SilYazmaya devam etmen ne güzel. Eski bir dost iyi bak kendine. Yazmayı bırakma lütfen.
YanıtlaSilVolkan Alabaz
O günlerden tadınıdk birini görmek, o anların, yaşananların tekrar canlanmasını sağlıyor. Seni görünce bir tebessüm yüzümde belirdi.
SilEskiden yazanların bir çoğu köşesine çekildi. (Eylos)
YanıtlaSil